Sunday, August 9, 2015

සෙනෙහස

මල් සුවද දිගේ හෙමි හෙමින් ඇදී යන...
සුළං පොදක් මග නතර වෙලා...
මගේ දෑසෙ තිබු කදුළු බිංදු දැක...
දුක අහන්න ළග නතර වෙලා...
රෑ අහස පුරා සඳ හිනහෙන රැයකදි...
මම සදට කියන්නම් මගේ තතූ...
නුඹ අසා සිටීවිද, වරක් අසාවිද...
මගේ සෙනෙහෙ මොහොතක් නැවතී...
මුලු රැයක් පුරා නිදිවරා හිදින්නම්...
හිත් කවුලු පියන් හැර තබා බලන්නම්...
නුබේ සුවද බිදක් මට එවනවානම්...
ඒ සුවද විදින්නම්,
දුක දුරලන්නම්,
සෙනෙහස බිදුවක් රඳවනවානම්...

No comments:

Post a Comment